door Jan Johan ten Have en Gert Meulman
BOURTANGE – Al bijna veertig jaar zijn Henk en Annie Hebers bekende gezichten in de Vesting Bourtange. Als uitbaters van ‘t Oal Kroegie zijn ze vrijwel hun hele werkzame leven actief in de Bourtanger horeca. Nu is Henk 65 en heeft echtgenote Annie zich inmiddels grotendeels teruggetrokken uit het bedrijf. Voor hemzelf lonkt geen plotsklaps afscheid, Henk bouwt af terwijl zoon Henk junior – met wie hij al jaren in een v.o.f. zit het stokje langzaam maar zeker overneemt.
Henk junior is de derde generatie Hebers in de Bourtanger horeca. Zijn grootouders Jan en Aaltje verruilden in 1975 horecagelegenheid De Palm in Ter Apelkanaal voor een ongewis avontuur in het te herbouwen vestingstadje dat een toeristische trekpleister zou moeten worden. “Pa hoorde van de vestingplannen en nam contact op met burgemeester Flik. Uitkomst was dat wij verkasten naar Bourtange om uitbaters te worden van café-restaurant ‘s Lands Huys. In afwachting van de bouw van dat pand gingen mijn ouders eerst een noodcafé exploiteren, exact op de plek waar nu ‘t Oal Kroegie staat. Net voor die tijd sloten de andere beide horeca gelegenheden in Bourtange hun deuren, Hotel Bik en Café Reininga.”
In 1982 was ‘s Lands Huys klaar, voor de toen nog jonge Henk een mooi moment om bij zijn ouders in de zaak te stappen. De familie Hebers bouwde er nadien een prachtig bedrijf op met een goede naam. Bourtange ontwikkelde zich langzaam maar zeker tot de beoogde toeristische trekpleister en Henk en Annie zagen ruimte voor een tweede etablissement. Zij kochten in 1989 het tegenovergelegen winkeltje in souvenirs en huishoudelijke artikelen erbij en bouwde dit om tot bruin café ‘t Oal Kroegie. Het bleek een schot in de roos: al na vier jaar liep de zaak in het eigen pand dermate goed dat ze met z’n beiden besloten om de huurovereenkomst voor ‘s lands Huys niet te verlengen en alle pijlen te richten op ‘t Oal Kroegie.
Hele wereld
De familie Hebers maakte van ‘t Oal Kroegie een eetcafé, specifiek gericht op vestingbezoekers. Een bruin café in authentieke sfeer waar vele warme en koude dranken, snacks, broodjes en plate service verkrijgbaar zijn. Of op reservering ook een uitgebreid diner. “Toeristen en recreanten komen vaak in groepjes. Daarom zijn we zo ingericht dat wij ook deze gezelschappen snel kunnen helpen”, vertelt Henk. “Verder zitten vestingbezoekers over het algemeen het liefst buiten, vandaar het grote terras ‘s zomers.”
Zij houden van het werk in toeristische horeca: “Hier komen elke dag andere mensen, reizigers van over de hele wereld. Als we even de tijd hebben, maken we graag een praatje met onze gasten. Vandaag nog kwam hier een groepje Mexicanen binnen. Het is bijzonder leuk om hun enthousiaste verhalen te horen. Ook zijn we als horecagelegenheid een beetje VVV erbij, we krijgen heel vaak vragen over de bezienswaardigheden en achtergronden. We doen altijd ons best om die vragen te beantwoorden.” Henk kijkt tevreden naar het concept dat er staat: “Het loopt zeer goed. Onze zoon Henk is na de overname natuurlijk helemaal vrij om te doen wat hij wil. Maar eerlijk gezegd verwacht ik niet dat hij het roer rigoureus zal omgooien.”
Henk is niet alleen kroegbaas, hij is als lid van de activiteitencommissie ook nauw betrokken bij de organisatie van een zestal grote jaarlijkse activiteiten: de Voorjaarsmarkt, de Slag om Bourtange, het Vesting Spectaculum, de Herfstmarkt, Magisch Samhain en de Kerstmarkt, stuk voor stuk publiekstrekkers van formaat. Zo brak de laatste Kerstmarkt wederom alle bezoekersrecords: in drie weekenden tijd kwamen er ruim 40.000 mensen.
Prins Bernhard
Gevraagd naar zijn meest bijzondere ervaring, noemt Henk het bezoek van Prins Bernhard aan Bourtange, enkele tientallen jaren geleden: “De prins landde hier op het Bastion met zijn privé-helikopter voor een ontmoeting met zijn collega-oud-verzetsstrijders uit de Tweede Wereldoorlog in ‘s Lands Huys, waarvan wij destijds nog de uitbaters waren. Van zijn persoonlijke adjudant kregen wij vooraf de wijn in zakken met de uitdrukkelijke instructie dat wij die aan de Prins moesten schenken. Maar toen hij zich meldde bij de bar en wij vroegen ‘rode of witte wijn, hoogheid?’, keek hij naar zijn bierdrinkende maten en zei ‘Bier, natuurlijk’.”
Het runnen van een drukbezocht eetcafé met terras en nauwe betrokkenheid bij de organisatie van zes grote evenementen, Henk Hebers heeft het er maar druk mee. Bang om in een zwart gat te vallen als hij ermee stopt, is hij allerminst: “We hebben een fijn huis met een mooi stuk grond, daar kan ik me prima vermaken. En natuurlijk blijf ik hier regelmatig even binnenlopen als onze zoon de zaak runt. Want er is natuurlijk altijd volop te doen, al is het maar even het terras aanvegen in de ochtend.”