Jan Wardenburg is een begrip in ons deel van het voetballand. Eerst als verdienstelijk scheidsrechter, daarna als succesvol trainer en tenslotte als organisator van voetbalkampen voor grote betaalde clubs. We kijken samen met Jan terug naar deze fantastisch mooie tijd.
door Gert Meulman
Jan werd op 13 januari van het jaar 1944 in Valthermond geboren. Hij was de jongste in een gezin met twee broers en zussen. Jan heeft zijn vader nooit gekend. Zijn vader was in de oorlog verplicht tewerkgesteld in Duitsland en verloor 12 dagen na de geboorte van Jan zijn leven in de buurt van Osnabruck. Toen Jan wat groter werd ging hij net als zijn neef Paul Wardenburg, die in het eerste van Valthermond keepte, in het doel. Op zijn 21ste stopte Jan hiermee, dit omdat hij een paar keer een beste schop had gehad. Op advies van een kennis, de oud-scheidsrechter Piet Zwart uit Valthermond is hij toen gaan fluiten. Hij begon daarmee bij de jeugd, bij de senioren in de Drentse Bond, en klom vrij vlot omhoog. Hij floot buiten de gewone wedstrijden ook op internationale jeugdtoernooien van Be Quick en VVS Oostwold. Hij presteerde het vaak onder toeziend oog van aanwezige vaderlandse voetbal kopstukken zeer goed naar voren te komen. Zo kwam het dat Jan op uitnodiging van Go Ahead trainer Dr. Fahdronc een wedstrijd mocht fluiten in Deventer. Ook kreeg Jan naar aanleiding van het toernooi van VVS nog een uitnodiging om een wedstrijd te komen fluiten in het verre Joegoslavische Belgrado. Dit is toen echter door allerlei oorlogstoestanden in dat land niet doorgegaan. Zoals was te voorzien klom Jan hard op de scheidsrechterladder en zijn eigen streven was ooit in het betaald voetbal te belanden.
Trainer
Toen Jan 26 jaar was werd hij door WKE in 1970 aangesteld als trainer/coach/verzorger. Hij stapte zelf op een zekere morgen op de bus in Valthermond en ondernam de reis naar het woonwagencentrum in Emmen en vroeg daar aan de WKE-secretaris Willem Wolters of de club misschien ook een trainer nodig had. De club was vier jaar daarvoor opgericht op het kamp in Emmen en kwam toen uit in de tweede klasse van de Drentse onderbond. Ze voetbalden in het begin van de club op een veld aan de Roswinkelderweg. Toen Jan als trainer kwam werd het eigen sportveld geopend op het kamp. Dit gebeurde met een wedstrijd tegen oud-internationals. Schaatser Jan Bols verrichte de aftrap en in het team van de oudgedienden speelden o.a. Abe Lenstra en Tonny van der Linden. Kon die dag het team van WKE het voor de rust nog wat bijbenen, na rust liepen de oude sterren uit naar een 2-7 overwinning. WKE was inmiddels onder het trainerschap van Jan opgestegen naar de eerste klasse van de DVB (Drentse Voetbal Bond). Jan bleef in zijn eerste jaren als trainer ook nog gewoon fluiten op de zaterdag en was hiermee actief in de tweede klasse van de KNVB.
Ajax
Jan was begin zeventiger jaren samen met de voorzitter van WKE, ´grote Geert´ Wolters, te gast in Hoogeveen bij een vriendschappelijke wedstrijd tegen het absolute sterrenelftal van die tijd, Ajax. Tijdens de eerste helft spraken de beide mannen over het feit dat zoiets te organiseren volgens Geert onhaalbaar zou zijn. Hier was Jan het niet mee eens en overtuigde zijn voorzitter van de mogelijkheden hierin. In de rust van de wedstrijd bleef Sjaak Swart gewisseld achter in de kleedkamer. Jan melde zich daar en vertelde de suppoost dat hij familie van Sjaak was en graag naar binnen wilde. Dit werd hem toegestaan en Jan stelde zich voor aan Sjaak en vertelde wat voor boodschap hij had. Ajax volgend jaar voetballen tegen WKE, de kosten zouden worden gedekt. En zo geschiedde. Het grote Ajax had dat jaar voor derde keer op rij de Europa Cup voor landskampioenen gewonnen en kwam met hun grote sterren naar het kamp. Onder toeziend oog van 10.000 toeschouwers wonnen Cruijff, Blankenburg, Krol, Haan, Suurbier, Stuy, Keizer, Hulshof, Rep en de gebroeders Gerrie en Arnold Muhren met duidelijke cijfers, het werd maar liefst 0-18. Toch was het allemaal een dusdanig groot succes dat een jaar daarop Ajax opnieuw kwam. WKE was toen net gepromoveerd naar de derde klasse van de KNVB. Ditmaal werd het 10-1, Hinke Wolters, de zoon van grote Geert, maakte het WKE-doelpunt.
Onstwedder Boys
Na vier succesvolle seizoenen bij WKE ging de toen 30-jarige Jan als trainer aan de slag bij de zaterdag vierde klasser Onstwedder Boys. Daarnaast werd Jan door zijn toen al opgebouwde contacten met Ajax benoemd tot scout van de Amsterdamse club. Bij de Onstwedders ging Jan aan de slag met spelers als Jan Veldman, Koos Poppen, Jan Bos, Bé en Jan Bessembinders, Piet den Boef, Geert Knigge, Henk Twickler, Elze en Henk Nieuwenhuis, Harrie Veldhuis, Henk Huiting en Luuk Bakker op de goal. En al vrij vlot kwam daar nog het grote aanstormende talent van de A-1 jeugd Boy Nijgh bij.
Hoofdklasse
Wardenburg ging na één seizoen terug naar het Drentse land, waar hij de zondag vierde klasse Oring uit Odoorn en het zaterdagteam van Valthermond onder zijn hoede nam. Het seizoen erop ging hij helemaal aan de slag bij Valthermond. Hij trainde de jeugd en werd naast de zaterdagafdeling ook hulptrainer bij de zondag eerste klasser. Hij gaat samenwerken met hoofdtrainer Piet van Brummelen en een geweldig team met spelers als Jan Smid, Hendrik Baas, Willem Bruining, Geert Weinans, Klaas Oldenburger, Henk Smid, Henk Stam, Bert Sissing, Willy Ploeger, Bennie Gerdes, Harrie Beek, Henk van Klinken, Gerrit van Klinken, Ted Venema en Kasper Jansen bereikte dat jaar voor het eerst in de clubgeschiedenis de promotie naar de Hoofdklasse.