Door Jaap Dreves:
Vroeger reed er in verschillende delen van Groningen een stoomtram, de O.G. (Oost Groningen ) genoemd. De tram ontspoorde nogal vaak en heette in de volksmond al gauw
‘Ontspoort Geregeld” .Men noemde de tram ook wel Ol Graitje. Als men op Google Ol Graitje in tikt, hoort men een heel mooi liedje over die tram. In de oorlogsjaren ging ik met de tram van Vlagtwedde naar Winschoten.
Ik ging daar in die tijd naar de MULO. Ik had steeds een maandabonnement voor de tram. Soms was ik wat ondeugend door op de rijdende tram te springen. Als de conducteur dat zag, dan werd je abonnement gedurende een paar weken ingetrokken. Dat durfde ik thuis dan niet te vertellend. Dan ging ik ‘s-morgens met de tram naar school. Ik betaalde dan voor de 15 km lange tramrit twee kwartjes van mijn zakgeld. Op de terugweg naar huis probeerde ik dan te liften. En als dat niet gelukte ging ik lopende terug. Nou en ik kan vertellen dat 15 kilometer dan wel erg lang zijn.
Ik heb vaak meegemaakt dat ik er in zat als de tram ontspoorde. Ook zijn er verschillende mensen door die tram doodgereden.
Het heeft mij eens een keer bijna de beide benen gekost. Mijn vrienden en ik speelden toen met een goederenwagen van de tram, die op een zijspoor was achtergelaten. We lieten de wagen van een helling rollen en sprongen er dan aan de zijkant op. De voeten op een stang en de handen aan een zijschot geklemd. Plotseling gleden mijn voeten van de stang. Ik hield mij toen met mijn handen toevallig goed vast aan het zijschot, anders was ik voor de wielen op de rails gegleden. Ik heb in die tijd thuis vaak op mijn donder gehad als men aan de weet kwam dat ik weer met tramwagens had gespeeld.
De herinnering aan die tram, waarover eigenlijk nog wel veel meer te vertellen is, blijft. En daarom luister ik nog wel eens naar het liedje
“Ol Graitje”.